دریاچه پریشان یکی از زیباترین دریاچه‌های آب شیرین ایران است. این دریاچه به نام‌های مور، پریشان، شور، کازرون، یون، موز، توز، پریشم، فزشویه و فامور نیز شناخته شده‌است.
نام این دریاچه از کوه فامور، در شمال خاوری آن گرفته شده است. آب دریاچه شیرین است و بخش بیشتر آن، از آبراهههایی است که از کوه فامور سرچشمه میگیرند و بخشی نیز از منابع زیرزمینی تأمین میشود.
دور تا دور این دریاچه را کوه احاطه کرده است و فاصله آن نسبت به کوه از طرف شمال حدودا 4 الی 5 کیلومتر و از طرف جنوب حدودا 500 متر است.
فاصله دریا تا کوه (از طرف شمال) روستای مالکی (قلات نیلو دهپاگاه، هلک، پریشان)، روستای عرب فامور، روستای سیسخت و در قسمت شرق قلعه نارنجی، جروق و در جنوب قلعه نرگس زار و در غرب دریاچه روستای پل آبگینه قرار دارند. فاصله شهرستان کازرون تا این دریاچه حدودا 12 کیلومتر است.
ژرفای کم دریاچه سبب میشود که در فصول خشک بخشی از آن زیر پوشش نهشتههای تبخیری قرار گیرد.
دریاچه پریشان با حدود 43 کیلومترمربع وسعت، در فرونشست کم ژرفایی تشکیل شده که از سطح دریا حدود 820 متر بلندتر است و در پیرامون آن رخنمونهای مرتفع از واحدهای سنگچینهای زاگرس دیده میشود که به سن کرتاسه پسین تا کواترنر است.
از دیدگاه ساختاری و زمینشناسی، دریاچه فامور در پهنه زاگرس چین خورده قرار گرفته.
